पापले अलग गर्छ

तपाईंको पापहरूले तपाईंलाई परमेश्वरबाट अलग गरेको छ। तपाईंले आफूभित्र एउटा चाहना महसुस गर्नुहुन्छ जुन तपाईंले वर्णन गर्न सक्नुहुन्न। तपाईंले आफू त्यागिएको र परमेश्वरले तपाईंलाई सुन्नु नभए झैँ महसुस गर्न सक्नुहुन्छ। यसको कारण परमेश्वरले औँल्याउनुहुन्छ, “निश्चय नै परमप्रभुको हात बचाउन नसक्ने गरी छोटो भएको छैन, न त उहाँको कान सुन्न नसक्ने गरी बाक्लो भएको छ। तर तिमीहरूका अधर्मले तिमीहरूलाई आफ्ना परमेश्वरबाट अलग गरेका छन्‌, र तिमीहरूका पापले गर्दा उहाँको मुहार तिमीहरूबाट छेकिएको छ, र उहाँले तिमीहरूको कुरा सुन्‍नुहुनेछैन” (यशैया ५९:१, २)। फेरि पनि, “किनकि पापको ज्याला मृत्यु हो” (रोमी ६:२३)। जसै तपाईंले तपाईंको जीवन र तपाईंको पापहरूको बारेमा सोच्नुहुन्छ, परमेश्वरको बारेमा पनि सोच्नुहोस्‌। परमेश्वर पापरहित हुनुहुन्छ, त्यसैले उहाँ पवित्र, धार्मिक, र न्यायी हुनुहुन्छ। परमेश्वरले भन्नुहुन्छ पापको न्याय हुनैपर्छ: “किनकि हामीले गरेको हरेक काम, असल होस्‌ वा खराब होस्‌, प्रत्येक गुप्त कुरासमेत सबैको न्याय परमेश्वरले गर्नुहुनेछ।” (उपदेशक १२:१४)। तपाईं र परमेश्वरको बीचमा एउटा ठूलो धाँदो छ। पवित्र परमेश्वर र पापी मानिसको बीचमा भएको त्यो धाँदोलाई जोड्ने बाटो नभेट्नुभएसम्म तपाईंले अनन्त मृत्यु भोग्नुपर्छ! (लूका १६:२६) तर सुन्नुहोस्‌, एउटा उपाय छ—तपाईंको निम्ति आशा छ!

येशूले ढोका खोल्नुहुन्छ

यो कुरा सत्य हो कि परमेश्वरले पापको निम्ति मृत्युको फैसला गर्नुभएको छ, तर उहाँ प्रेमको परमेश्वर पनि हुनुहुन्छ। “परमेश्वर प्रेम हुनुहुन्छ” (१ यूहन्ना ४:१६)। तपाईं पापमा बाँच्दै गर्नुभएको भएतापनि परमेश्वरले तपाईंलाई प्रेम गर्नुहुन्छ। (यूहन्ना ३:१६) परमेश्वरले पापमाथि आफ्नो इन्साफ कार्यान्वयन गर्नुहुनेछ, र यदि परमेश्वरले यो इन्साफ मानिसमाथि खन्याउनुहुने हो भने, ऊ तत्कालै मर्ने थियो। त्यसैले कोही पनि नाश नहोस्‌ भन्ने इच्छा राखेर परमेश्वरले आफ्नै पुत्र येशूलाई हाम्रो पापहरूको दण्ड भोग्नलाई पठाउनुभयो ताकि हामी बाँच्न सकौं। बाइबलले भन्छ: “यसकारण परमेश्वरको दया र कठोरतालाई ध्यानमा राख” (रोमी ११:२२)। परमेश्वरको दयाले मानिसलाई बचाउने इच्छा राख्छ तर उहाँको इन्साफले दण्डको माग गर्छ।

येशू यस संसारमा हाम्रो प्राणहरूको उद्धार गर्ने खास उद्देश्यको निम्ति आउनुभयो। उहाँ पवित्र, पापरहित, दोषरहित परमेश्वरका थुमा हुनुहुन्थ्यो। परमेश्वरले हाम्रो पापहरू र दोष लिएर तिनलाई येशूमाथि राख्नु हुँदाखेरि हाम्रो निम्ति उहाँको प्रेम प्रमाणित भयो। उहाँको दयालाई हेर्नुहोस्‌! हाम्रो ठाउँमा येशू अब पाप बन्नुभयो, र परमेश्वरको न्यायलाई सन्तुष्ट पार्न उहाँ क्रूसमा टाँगिनुभयो। उहाँले त्यो पीडा र चोटलाई सहन गर्नुभयो र त्यसपछि मर्नुभयो। हाम्रो पापको मूल्य चुकाइयो। परमेश्वरको कठोरतालाई हेर्नुहोस्‌!

पश्चात्ताप, हाम्रो भूमिका

येशू तपाईंको लागि मर्नुभएको तपाईं देख्न सक्नुहुन्छ? उहाँ तपाईंको पापहरूको कारणले गर्दा मर्नुभयो। येशूलाई वास्तवमा कसले क्रूसमा टाँग्यो? के यहूदी शासकहरू, वा पिलातस, वा रोमी सिपाहीहरू मात्र जिम्मेवार थिए? हजारौं सङ्ख्यामा भएका मानिसहरूको भीडलाई प्रेरित पत्रुसले प्रचार गरे। पत्रुसको सन्देश नितान्त जायज थियो: “... यिनै येशूलाई अधर्मी मानिसहरूका हातद्वारा तपाईंहरूले क्रूसमा टाँगेर मार्नुभयो” (प्रेरित २:२३)। के तपाईं त्यो क्रूसमा टाँगिनुभएको येशूलाई हेरेर आफ्नो पाप स्वीकार गर्नुहुन्छ?

परमेश्वरको आत्माको शक्तिद्वारा तपाईंले महसुस गर्नुहुनेछ कि तपाईं विकराल रूपमा हराउनुभएको छ। जसै यो आभास तपाईंको हृदयमा गह्रौँ हुन्छ, यसले पापको बोझ र पछुतो ल्याउनेछ। निराशामा तपाईं चिच्याउनुहुनेछ, “हे परमेश्वर, म पापीमाथि दया गर्नुहोस्‌!” (लूका १८:१३)। जसै परमेश्वरले तपाईंको निश्चल बिन्ती सुन्नुहुन्छ, उहाँले तपाईंलाई बचाउनुहुनेछ। तपाईंको बोझ हट्नेछ, र तपाईं नयाँ गरी जन्मनुहुनेछ। जसै तपाईंले उहाँलाई पछ्याउँदै गर्नुहुन्छ, तपाईं अघिका पापको बाटोहरूबाट फर्केर स्वर्गीय कुराहरूमा लाग्नुहुनेछ। उहाँकहाँ आउने सबैको हृदयमा परमेश्वरले ल्याउनुहुने पश्चात्तापको कार्य यही हो। तब तपाईंको हृदय धोएर शुद्ध हुनेछ, र तपाईंले शान्ति, आनन्द, र सुरक्षा पाउनुहुनेछ।

अन्तिममा, पश्चात्तापले ख्रीष्ट र परमेश्वरको इच्छाप्रति अति गहिरो सराहना र भक्ति उत्पन्न गर्छ। जब कुनै उपाय नभएर हामी मर्ने अवस्थामा थियौँ, ख्रीष्टले भन्नुभयो, “मकहाँ आओ, म तिमीहरूलाई विश्राम दिनेछु” (मत्ती ११:२८)। “हामी प्रेम गर्दछौं, किनभने पहिले उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुभयो” (१ यूहन्ना ४:१९)।

येशू ख्रीष्ट परमेश्वरको पुत्र हुनुहुन्छ। उहाँ पवित्र आत्माको शक्तिद्वारा एक कन्याबाट जन्मिएर पृथ्वीमा एक बालकको रूपमा आउनुभयो। येशूले एक सामान्य मानिसको जीवन जिउनुभयो। उहाँ हामी जस्तै धेरै प्रकारले दुष्टको परीक्षामा पर्नुभयो, तापनि कहिल्यै पाप गर्नुभएन। येशूले धेरै मानिसहरूको रोगहरू चङ्गाइ गर्दै र असल गर्दै हिँड्नुभयो। उहाँले तिनीहरूलाई मुक्तिको बारेमा र उहाँको पिताको प्रेमको बारेमा सिकाउनुभयो। सारा संसारको पापको निम्ति आफैँलाई बलिदानको रूपमा दिनु नै उहाँ पृथ्वीमा आउनुको उद्देश्य थियो। जसै येशूले पाप र स्वार्थको विरुद्धमा प्रचार गर्नुभयो, धार्मिक अगुवाहरू उहाँसँग रिसाए। तिनीहरूले उहाँलाई सरकारी अधिकारीहरूसमक्ष सुम्पिदिए, जसले उहाँलाई क्रूसमा टाँगे। क्रूसमा उहाँको मृत्युपछि, उहाँका चेलाहरूले उहाँको मृत शरीरलाई एउटा चिहानमा राखे। तेस्रो दिनमा, परमेश्वरको शक्तिद्वारा येशू मरेकोबाट बिउँतनुभयो। उहाँ स्वर्ग फर्कनुअघि, उहाँले आफ्ना अनुयायीहरूलाई परमेश्वरको राज्य कसरी स्थापना गर्ने भनी सिकाउनुभयो।

परमेश्वर पवित्र आत्मा

पवित्र आत्मा त्रिएक परमेश्वरको तेस्रो व्यक्ति हुनुहुन्छ। उहाँले परमेश्वरको इच्छा मानिसलाई प्रकट गर्नुहुन्छ। उहाँले मानिसहरूलाई तिनीहरूको मूर्तिपूजा र पाप कर्महरूको लागि दोष महसुस गराउनुहुन्छ। उहाँले मानिसलाई येशू ख्रीष्टको बलिदानलाई आफ्नो पापको प्रायश्चित्तको रूपमा ग्रहण गर्न निम्तो दिनुहुन्छ। प्रभु येशू ख्रीष्टमा विश्वास गर्नेहरूलाई परमेश्वरले पवित्र आत्माको वरदान दिनुहुन्छ। उहाँ जीवनका सबै कठिनाइहरूमा एक सल्लाहकार, सबै सङ्कष्टहरूमा एक सान्त्वनादाता हुनुहुन्छ। उहाँले मानिसहरूलाई सबै सत्यतामा डोर्याउँदै, उनीहरूलाई अधार्मिकताको लागि हप्काउनुहुन्छ।       

बाइबल

बाइबल परमेश्वरको वचन र मानिसको निम्ति उहाँको सन्देश हो। यो मानव-निर्मित पुस्तक होइन तर प्राचीन कालका पवित्र जनहरूद्वारा पवित्र आत्माको प्रेरणामा लेखिएको पुस्तक हो। बाइबलले संसार र मानिसको सृष्टिको अभिलेख गर्छ। यसले हामीलाई बताउँछ कि सबैले पाप गरेका छन् र यस पापले मानिसलाई परमेश्वरबाट अलग गर्छ। यसले मुक्तिको मार्गको बारेमा बताउँछ, जसले हरेक व्यक्तिलाई पापको बन्धनबाट मुक्त गर्न सक्छ। बाइबलले हामीलाई कसरी ईश्वरीय जीवन जिउने र कसरी अनन्तको लागि तयार हुने भन्ने बारेमा सिकाउँछ।

ख्रीष्टीय जीवन जियाइ

ख्रीष्टियान बन्नको लागि हामीले हाम्रो पापमय अवस्थालाई थाहा गर्नुपर्छ। हामीले हाम्रो पाप स्वीकार गर्नुपर्छ र प्रभु येशू ख्रीष्टलाई आफ्नो मुक्तिदाताको रूपमा ग्रहण गर्नुपर्छ। जसै हामी हाम्रो जीवन परमेश्वरलाई सुम्पन्छौं, उहाँले हामीलाई पवित्र आत्माले भर्नुहुन्छ। हामीभित्र वास गर्नुहुने पवित्र आत्माको शक्तिले नै अरूहरूलाई प्रेम गर्न र क्षमा गर्न हामीलाई सशक्त पार्छ। एक ख्रीष्टियानले आफ्नो हृदयमा शुद्धतालाई कायम राख्ने र इमानदार र सत्य हुने कुरामा अग्रसर हुन्छ। जब हामी असफल हुन्छौं, बाइबलले यस्तो प्रतिज्ञा गर्छ: "यदि हामीले आफ्ना पापहरू स्वीकार गर्‍यौं भने उहाँले [परमेश्वरले] हाम्रा पाप क्षमा गर्नुहुन्छ, र सबै अधर्मबाट हामीलाई शुद्ध पार्नुहुन्छ" (१ यूहन्ना १:९)।

यस जीवन पश्चात्‌

बाइबलले हामीलाई हाम्रो आत्माको दुई अनन्त गन्तव्यहरूको बारेमा सिकाउँछ, स्वर्ग वा नरक। जब हामी मर्छौं, हाम्रो आत्मा परमेश्वरको अन्तिम न्याय पर्खनको लागि शरीरबाट छुट्छ। न्यायको समयमा उद्धार पाएको व्यक्तिलाई स्वर्गमा आमन्त्रित गरिनेछ। परमेश्वरलाई इन्कार गर्नेहरू सबैलाई नरक पठाइनेछ। नरक एक अति भयावह ठाउँ हो। यो दुष्ट र त्यसका दूतहरूको लागि तयार गरिएको जल्दो आगोको एक अति गहिरो भट्टी हो। येशूको वाणी पालन नगरी जानाजान पापमा जिउनेहरू सबै नै बिना आशा सदाको लागि त्यहाँ जल्नेछन्‌।        

स्वर्ग परमेश्वरको वासस्थान हो। यो परमेश्वरद्वारा तयार गरिएको सिद्ध शान्ति र आरामको सबैभन्दा सुन्दर ठाउँ हो। स्वर्गमा कुनै पनि किसिमको शोक वा पीडा, भोक वा रोग हुनेछैन। पापलाई त्यागेका र येशूलाई आफ्नो मुक्तिदाताको रूपमा ग्रहण गरेकाहरू सबैको निम्ति यो घर हो। त्यहाँ उद्धार पाएकाहरूले गाउनेछन्‌ र सदा-सर्वदा परमेश्वरको प्रशंसा गर्नेछन्‌।

न समुन्द्र, न त सुन्दर फुलहरू नै।

सबै शून्य र अन्धकार थियो।

तर परमेश्वर हुनुहुन्थ्यो।

परमेश्वरसँग राम्रो योजना थियो। उहाँले सुन्दर संसारको बारेमा सोच्नुभयो, र जस्तो उहाँले सोच्नुभयो, त्यस्तै उहाँले बनाउनुभयो। उहाँले सबै थोक शून्यताबाटै बनाउनुभयो। परमेश्वरले जुनसुकै थोक बनाउनुहुँदा, उहाँले यति मात्र भन्नुभयो, “यो बनियोस्‌” र त्यो बनियो!

उहाँले ज्योति बनाउनुभयो। उहाँले नदीहरू र समुन्द्रहरू, घाँसले ढाकिएको पृथ्वी,  पशु-पक्षीहरू र रुखहरू बनाउनुभयो।

अन्त्यमा, उहाँले एक पुरुष मानिस बनाउनुभयो, अनि त्यस मानिसको निम्ति एक स्त्री बनाउनुभयो। उनीहरूको नाउँ आदम र हव्वा थियो।

परमेश्वरले उनीहरूलाई औधी प्रेम गर्नुहुन्थ्यो। प्रत्येक साँझ उनीहरू रहँदै गरेको सुन्दर बगैँचामा परमेश्वर उनीहरूलाई भेट गर्न आउनुहुन्थ्यो।

त्यस बगैँचामा भएका सम्पूर्ण कुराहरू उनीहरूले आनन्दसाथ उपभोग गर्न सक्थे, तर त्यहाँ भएको एउटा रूखको फल नखानू भनी परमेश्वरले उनीहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो।

उनीहरू त्यहाँ खुसी नै थिए तर परमेश्वरको शत्रु शैतानले एक दिन आदम र हव्वालाई परीक्षामा पार्यो। परमेश्वरले मनाही गर्नुभएको रुखको फल चाख्ने उनीहरूले निर्णय गरे। उनीहरूले पाप गरे। पहिलो पटक उनीहरू लज्जित र दुःखित भए।

उनीहरूले त्यस बेलादेखि उसो परमेश्वरसँग कुरा गर्न सकेनन्। अब उनीहरूलाई दुःख र सङ्कट आइपर्ने भयो। अनि उनीहरू मर्नुपर्ने भयो। उनीहरू कत्ति दुःखित थिए होलान्‌!

परमेश्वरले उनीहरूलाई सहायता गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभयो। ठीक समय आउँदा, उहाँले आफ्नो पुत्र येशूलाई यस संसारमा पठाउनुहुने थियो। येशू स्वर्गबाट आउनुहुने थियो र पाप-क्षमाको निम्ति एउटा उपाय गर्नुहुने थियो। यसो गर्नको निम्ति येशूले मानव जातिको लागि दुःख भोग्नुपर्थ्यो र मर्नुपर्थ्यो। परमेश्वरले मुक्तिदाता पठाउनुहुन्छ भन्नुहुँदा उनीहरू कति खुसी थिए होलान्!

आदम र हव्वाको छोराछोरी र नातिनातिनाहरू भए। केही समयपछि नै, संसारमा धेरै मानिसहरू भए।

सबै जना खुसी भएको परमेश्वरले चाहनुहुन्थ्यो। उनीहरूले के गर्नुपर्छ भनी उहाँले भन्नुभयो। परमेश्वरले उनीहरूलाई दिनुभएको नियमहरू यहाँ उल्लेख गरिएका छन्:

१. मबाहेक अरू कुनै देवता-देवीहरू नमान्नू।

२. आफ्नो निम्ति खोपेर कुनै मूर्ति नबनाउनू।

३. परमप्रभु परमेश्वरको नाउँ व्यर्थमा नलिनू।

४. शबाथ-दिन पवित्र मान्नुपर्छ भनि याद राख्नू।

५. आफ्नो बुवा र आमालाई आदर गर्नू।

६. हत्या नगर्नू।

७. व्यभिचार नगर्नू।

८. चोरी नगर्नू।

९. आफ्नो छिमेकीको विरुद्धमा झूटो गवाही नदिनू।

१०. आफ्‍नो छिमेकीका घरको लालच नगर्नू। आफ्‍नो छिमेकीकी पत्‍नीको लालच नगर्नू, आफ्‍नो छिमेकीको कमारा, कमारी, गोरु, गधा वा त्‍यसको कुनै पनि थोकको लालच नगर्नू। (प्रस्थान २०:३-१७ अर्थात्‌ बाइबलमा भएको प्रस्थानको पुस्तकको २० अध्यायको ३ पददेखि १७ पदसम्म)।

हामीले पनि यी पढ्न सकौं भनी यी बाइबलमा लेखिएका छन्‌। यदि हामीले यी पालना गर्यौं भने हामी खुसी हुन्छौं।

हामीले यी कुराहरूको पालना गरेको शैतानले चाहँदैन। कहिलेकाहीँ कसैले पनि नदेखेको बेलामा केही कुरा चोर्नलाई त्यसले हामीलाई भन्छ। तर परमेश्वरले यो जान्नुहुन्छ। परमेश्वरले सबै कुरा देख्नुहुन्छ।

कहिलेकाहीँ शैतानले हामीलाई झूट बोल्न परीक्षामा पार्छ र कसैले पनि थाहा पाउँदैन भनी विचार गर्न लगाउँछ। परमेश्वरले यो जान्नुहुन्छ। उहाँले सबै कुरा सुन्नुहुन्छ।

जब हामी यी कुराहरू गर्छौं, हामीलाई भित्र नराम्रो लाग्छ। परमेश्वरले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र उहाँले हामीलाई असल हुनको लागि सहायता पनि गर्नुहुन्छ। त्यसैकारणले उहाँले येशूलाई संसारमा पठाउनुभयो। परमेश्वरले आफ्नो प्रतिज्ञा सम्झनुभयो।

धेरै वर्षपछि, येशू सानो बालकको रूपमा जन्मनुभयो। उहाँ हुर्कनुभयो र वयस्क मानिस हुनुभयो।

उहाँले अचम्मको कामहरू गर्नुभयो। उहाँले रोगीहरूलाई निको पार्नुभयो र उहाँले दृष्टि-विहीनहरूलाई दृष्टि दिनुभयो। उहाँले बालकहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो।

येशूले कहिल्यै पनि गलत गर्नुभएन। उहाँले मानिसहरूलाई परमेश्वरको बारेमा र उहाँको आज्ञापालन कसरी गर्ने भनी बताउनुभयो।

केही समयपछि येशूका शत्रुहरूले उहाँलाई कीला ठोकी क्रूसमा टाँगे। उहाँ मर्नुभयो।

उहाँले सम्पूर्ण मानिसहरूको पापको निम्ति, यतिसम्म कि उहाँलाई क्रूसमा टाँग्ने मानिसहरूको निम्ति समेत पनि, दुःख भोग्नुभयो र उहाँ मर्नुभयो।

येशूलाई दफन गरियो। तर अचम्मको घटना घट्यो। उहाँ चिहानमै रहिरहनुभएन। उहाँ मृत्युबाट जीवित भई उठ्नुभयो!

लगत्तै, परमेश्वरले उहाँलाई बादलमा उचालेर स्वर्गमा लैजानुभयो। जब उहाँका साथीहरूले उहाँ जाँदै गर्नुभएको हेर्दै थिए, एकजना स्वर्गदूतले उहाँ फेरि आउनुहुनेछ भनी बताए।

येशू हाम्रो पापको लागि पनि मर्नुभयो। हामी आफ्नो पापको निम्ति दुःखित भएको र आफ्नो पाप स्वीकार गरेको उहाँ चाहनुहुन्छ। हामीलाई क्षमा गर्नको निम्ति उहाँ तयार हुनुहुन्छ।

हामी जुनसुकै समयमा परमेश्वरलाई प्रार्थना गर्न सक्छौं। उहाँले प्रत्येक शब्द सुन्नुहुन्छ र प्रत्येक विचार जान्नुहुन्छ। हाम्रा पापहरूको क्षमा पाउँदा, उहाँले हामीलाई भित्र खुसी महसुस गराउनुहुन्छ। तब हामी जे ठीक छ त्यही गर्न इच्छा गर्छौं। तब हामी दयालु हुने इच्छा गर्छौं।

हामी परमेश्वरको आज्ञापालन नगर्ने र शैतानलाई पछ्याउने छनोट पनि गर्न सक्छौं। तर परमेश्वरको वचनले हामीलाई भन्दछ कि यदि हामीले उहाँलाई यो जीवनमा इन्कार गर्यौं भने उहाँले हामीलाई नरकमा पठाउनुहुनेछ। नरक आगोको ठाउँ हो, जुन कहिल्यै निभ्दैन।

तर यदि हामीले येशूलाई प्रेम गर्यौं र उहाँको आज्ञापालन गर्यौं भने, उहाँ आउनुहुँदा उहाँले हामीलाई स्वर्गमा लैजानुहुनेछ। स्वर्ग परमेश्वर र उहाँको पुत्र येशूको सुन्दर घर हो। यो प्रेम र ज्योतिको घर हो, जहाँ हामी सधैँ खुसी हुनेछौं।

                         येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार

       १. येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार, यो हो सब बाइबलको सार

         बालक उनका हुन्‌ वरदान ती निर्बल उनी बलवान्।

               को. प्यार गर्छन्‌ मलाई, प्यार गर्छन्‌ मलाई

                    प्यार गर्छन्‌ मलाई येशूले गर्छन्‌ प्यार।

      २. येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार, प्राण दिई खोले स्वर्गको द्वार

            मेरो पाप सब धुनेछन्‌, बालकलाई बोलाउँदछन्‌।

            ३. येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार, जस्तै निर्बल छु बिमार

                आफ्नो सिंहासनदेखि देख्दछन्‌ सधैँ मलाई।