एक किसिमको आश्चर्य र कौतूहलताको भावसँगै त्रास पनि मभित्र उब्जियो जसै मैले यताउताबाट फाइलहरू खोल्न र त्यसमा भएका विवरणहरू केलाउन थालेँ। कुनै कुनैले आनन्द र मीठो सम्झना ल्याए भने अरूहरूले लाज र ग्लानि भाव यति बिघ्न ल्याए कि कसैले मलाई हेर्दै छ की भनी मैले मेरो कुममाथिबाट पछाडि फर्कँदै हेरेँ। “साथीहरू” नामक फाइल “मैले धोका दिएका साथीहरू” भनी लेखिएको फाइलसँगै थियो।

शीर्षकहरू सामान्यदेखि अति अनौठोसम्मका थिए। “मैले पढेका पुस्तकहरू,” “मैले बोलेका झूटहरू,” “मैले प्रदान गरेका सान्त्वनाहरू,” “म खुब हाँसेका चुड्किलाहरू।” कुनै-कुनै त बिलकुलै हाँसोउठ्दा थिए: “मेरो भाइहरूलाई मैले चिच्याएर कराएका कुराहरू।” अरू कुनैमा भने म हाँस्न नसकेको: “मनमनै मैले मेरा आमा-बुवालाई सरापेका कुराहरू।” ती विवरणहरूद्वारा म चकित हुन कहिल्यै थामिएको छैन। प्रायजसो फाइलहरूमा मैले अपेक्षा गरेभन्दा अझ बढी कार्डहरू हुन्थे। कुनै कुनैमा भने मैले आशा गरेभन्दा कम कार्डहरू हुन्थे।

मैले जिएको जीवनको पूरा मात्रा देखेर म व्याकुल थिएँ। मेरो २० वर्षे जीवनमा यी हजारौं, सम्भवतः दसौँ लाख, कार्डहरू लेख्ने समय मसँग हुन सक्थ्यो होला त? तर हरेक कार्डले यो सत्यतालाई सुनिश्चित गर्थ्यो। हरेक मेरो आफ्नै हस्तलेखनमा थियो। हरेकमा मेरो आफ्नै हस्ताक्षर थियो।

जब मैले “मैले सुनेका गीतहरू” तानेँ, मैले चाल पाएँ कि तिनको विवरण समावेश गर्ने फाइल त ठूलै रहेछ। त्यसभित्र कार्डहरू अति खँदिलो प्रकारले रहेका थिए, तापनि अर्को दुई वा तीन हातसम्ममा पनि यस फाइलको पुछार मैले भेटेको थिइनँ। मैले यसलाई बन्द गरेँ, साह्रै लज्जा बोध भयो, सङ्गीतको गुणस्तरको कारणले होइन, तर गीत सुन्नलाई त्यस फाइलले प्रतिनिधित्व गरेको अत्याधिक मात्राको समयको कारणले गर्दा।

जब म “लालसापूर्ण विचारहरू” लेखिएको फाइलमा आएँ, मेरो सारा शरीर सिरिङ्ङ भएर चिसो भयो। मैले केवल एक इन्च जति मात्र फाइललाई तानेँ, यसको आकार परीक्षण गर्ने इच्छाले त होइन, अनि एउटा कार्ड थुतेँ। यसमा भएको विस्तारित विवरण देखेर मेरो आङ सिरिङ्ङ भयो। यस्तो पल पनि अभिलेख गरिएको रहेछ भन्ने कुरा सोचेर म वाक्क भएँ।

अचानक मैले पाशविक आक्रोश जस्तो अनुभव गरेँ। एउटा विचारले मेरो मनलाई कब्जा गर्यो: “यी कार्डहरू अरू कसैले कहिल्यै देख्नुहुन्न! मैले यी सब नष्ट गर्नुपर्छ!” बौलट्टीपनको सनकमा मैले त्यो फाइल बाहिर तानेँ। अब यसको आकारको खासै मलाई मतलब भएन। मैले त्यो फाइल रित्त्याएर ती कार्डहरूलाई जलाउनु थियो। तर जसै मैले यो फाइललाई एउटा कुनाबाट तानेर भुइँमा बजारेँ, मैले एउटै कार्ड पनि भताभुङ्ग पार्न सकिनँ। म व्यग्र भएँ र एउटा कार्ड तानेँ, तब चाल पाएँ कि मैले च्यात्न खोजेको यो कार्ड त फलामको पाता जत्तिकै बलियो थियो।

पराजित र पूर्ण विवश भएर, मैले त्यो फाइललाई त्यसको यथास्थानमा फर्काएर राखेँ। भित्तातिर मेरो निधार टेकाएर मैले एउटा लामो, आफैँलाई सहानुभूति प्रकट गर्ने सुस्केरा हालेँ। अनि मैले यो देखेँ। त्यसको शीर्षक “मैले सुसमाचार सुनाएका मानिसहरू” भन्ने थियो। यसको समात्ने ठाउँ यसको वरिपरि भएका अन्य फाइलहरूको भन्दा ठूलो थियो, अलि नयाँ, अनि प्रायः प्रयोग नगरिएको खालको थियो। मैले यसको समात्ने ठाउँबाट तानेँ र तीन इन्च जति लामो परेको सानो बाकस मेरो हातमा झर्यो। एउटा हातमा राखेर यस बाकसमा भएको कार्डहरू मैले गन्न सक्थें।

अनि त आँसु झर्यो। म रुन थालेँ। यति बेसरी सुकसुकाएँ कि पीडा बोध भयो, पेटमा सुरु भएर पुरै शरीरलाई कम्पन गर्यो। मैले मेरो घुँडा टेकेँ र खुब रोएँ। लाजको कारणले म रोएँ, यो सबै कुराहरूको लज्जाबोध भएकोले रोएँ। आँसुले भरिएका मेरा आखाँहरूमा ती फाइलका पङ्कति भएका तख्ताहरू घुम्न थाले। यो कोठाको बारेमा कसैले पनि कहिल्यै थाहा पाउनुहुन्न। मैले यो कोठामा ताला लगाएर साँचो लुकाउनुपर्छ।

तर जसै मैले आँसु पुछेँ, मैले उहाँलाई देखेँ। अहँ, दया गरी उहाँ नहुनुभएको होस्‌। यहाँ उहाँ नहुनुभएको होस्‌। अहो, अरू जो सुकै आए पनि येशू नआउनुभएको होस्‌।

उहाँले फाइलहरू खोलेर कार्डहरू पढ्न सुरु गर्नुहुँदा मैले विवश भएर नियालेँ। उहाँको प्रत्युत्तर नियाल्न मलाई साह्रै गाह्रो भयो। अनि ती पलहरूमा मैले उहाँको मुहार हेर्न आफैँलाई सक्ने तुल्याउँदा, मैले मेरो आफ्नै भन्दा गहिरो शोक उहाँमा देखेँ। उहाँ जानाजान सबैभन्दा खराब बाकसहरूतिर जानुभएको भान हुन्थ्यो। हरेक थोक किन उहाँलाई पढ्नु परेको थियो?

अन्ततः उहाँ फर्कनुभयो र कोठाको त्यस ठाउँबाट मलाई हेर्नुभयो। उहाँले मलाई आफ्नो आँखामा दया देखाएर हेर्नुभयो। तर यो यस्तो दया थियो जसको निम्ति मलाई रिस उठेन। मैले मेरो टाउको निहुराएँ, मेरा हातहरूले आफ्ना मुहार छोपेँ, अनि फेरि रुन थालेँ। उहाँ मतिर हिँड्दै आउनुभयो र आफ्ना हातहरूले मलाई बाँध्नुभयो। उहाँले धेरै कुरा भन्न सक्नुहुन्थ्यो। तर उहाँले एक शब्द पनि बोल्नुभएन। उहाँ केवल मसँगै रुनुभयो।

अनि उहाँ उठ्नुभयो र फाइलहरू भएको भित्तातिर फेरि फर्कनुभयो। कोठाको एउटा कुनाबाट सुरु गर्नुभएर, उहाँले एउटा फाइल निकाल्नुभयो र, एक एक गरी, हरेक कार्डमा मेरो नामको माथि आफ्नो नामले हस्ताक्षर गर्न थाल्नुभयो।

“अहँ!” उहाँतिर कुद्दै म चिच्याएँ। जसै मैले उहाँको हातबाट त्यो कार्ड तानेँ, मैले भन्न सकेको कुरा “अहँ, हुन्न” मात्र थियो। ती कार्डहरूमा उहाँको नाम हुनुहुँदैन। तर त्यहाँ राखिसकिएको थियो, रातोमा यति चहकिलो, यति गाढा, यति सजीव हुने गरी लेखिएको थियो। येशूको नामले मेरो नाम ढाक्यो। यो उहाँको रगतले लेखिएको थियो।

उहाँले सुस्तरी त्यो कार्ड फिर्ता लिनुभयो। उहाँले एक दुःखी मुस्कान दिनुभयो र ती कार्डहरूमा हस्ताक्षर जारी राख्नुभयो। उहाँले यो यति छिटो कसरी गर्नुभयो भनी म कहिल्यै बुझ्न सक्छु जस्तो त मलाई लाग्दैन, तर लगत्तै यस्तो भान भयो कि उहाँले अन्तिम फाइल बन्द गर्नुभएको मैले सुनेँ, र उहाँ मेरो छेउमा फर्कनुभयो। उहाँले आफ्नो हात मेरो काँधमाथि राख्नुभयो र भन्नुभयो, “अब सिद्धियो।”

म खडा रहेँ, र उहाँले मलाई कोठाबाट बाहिर ल्याउनुभयो। यसको ढोकामा कुनै चुकुल थिएन। अझै कार्डहरू लेखिनु थियो।

<><><><>

तपाईंको जीवनलाई परमेश्वरले कसरी हेर्नुहुन्छ भनेर तपाईं कहिल्यै छक्क पर्नुभएको छ? येशूले हामीलाई भन्नुहुन्छ, “हरेक व्‍यर्थको कुरा जो मानिसहरू बोल्‍दछन्‌, न्‍यायको दिनमा तिनीहरूले त्‍यसको लेखा दिनुपर्नेछ” (मत्ती १२:३६)। यदि हामी आफैँसँग इमानदार छौं भने, हामीले दुःख र ग्लानिका साथ स्वीकार गर्नुपर्छ कि हामी हाम्रो विचारहरू र कामहरूमा चुकेका छौं। हामी पनि हामीले गुप्तमा राखेका विचारहरू र गरेका कामहरूको निम्ति लाजले रातो-पिरो हुनुपर्नेछ। बाइबलले रोमी २:१६ मा भन्छ कि “परमेश्‍वरले ... येशू ख्रीष्‍टद्वारा मानिसहरूका गुप्‍त कुराको इन्‍साफ गर्नुहुनेछ।” येशूका चेला, प्रेरित पत्रुसले प्रचार गरे, “यसकारण पश्‍चात्ताप गर्नुहोस्‌ र फर्कनुहोस्‌, कि तपाईंहरूका पाप मेटिऊन्‌, र परमप्रभुको उपस्‍थितिबाट आनन्‍दको समय आओस्‌” (प्रेरित ३:१९)। के येशूले तपाईंका पापहरू मेटिदिनुभएको छ? कि तिनले आज पनि तपाईंलाई अझै तर्साउँछन्‌?

के तपाईं स्वतन्त्र हुन चाहनुहुन्छ? के विगतका सोचहरू र कार्यहरूले तपाईंलाई थिच्दैछन्‌? हाम्रा पापहरू हाम्रा हृदय र जीवनमाथि गह्रौँ भारहरू हुन्‌। “यदि हामीमा पाप छैन भनी हामी भन्‍छौं भनेता हामीले आफैलाई धोका दिन्‍छौं, र हामीमा सत्‍य हुँदैन” (१ यूहन्ना १:८)। “किनकि पापको ज्‍याला मृत्‍यु हो, तर परमेश्‍वरको सित्तैँको वरदान ख्रीष्‍ट येशू हाम्रा प्रभुमा अनन्‍त जीवन हो” (रोमी ६:२३)।

येशूले क्षमा प्रदान गर्नुहुन्छ। उहाँ पृथ्वीमा आउनुभयो र सबै पापीहरूको निम्ति उहाँले आफ्नो रगत बगाउनुभयो। मुक्तिको योजना अब पूर्ण भएको छ। के तपाईं पनि परिपूर्ण बन्न चाहनुहुन्छ? “यसकारण पुत्रले तिमीहरूलाई स्‍वतन्‍त्र गरायो भने तिमीहरू निश्‍चय स्‍वतन्‍त्र हुनेछौ” (यूहन्ना ८:३६)। (भजनसङ्ग्रह ५१) अहिले नै येशूकहाँ आउनुहोस्‌! आफ्ना पापको पश्चात्ताप र स्वीकार गर्नुहोस्‌। “यदि हामीले आफ्‍ना पापहरू स्‍वीकार गर्‍यौं भने उहाँले हाम्रा पाप क्षमा गर्नुहुन्‍छ, र सबै अधर्मबाट हामीलाई शुद्ध पार्नुहुन्‍छ, किनकि उहाँ विश्‍वासयोग्‍य र धर्मी हुनुहुन्‍छ” (१ यूहन्ना १:९)। येशूसँगै सन्तुष्ट जीवन जिउनलाई उहाँले तपाईंलाई डोर्याउन उहाँमाथि भरोसा गर्नुहोस्‌। उहाँले नै तपाईंलाई जीवनको दैनिक यात्राको निम्ति अगुवाइ गर्नुहुनेछ।

द रुम – सर्वाधिकार १९९५  न्यू एटिच्युडस्‌/जोसुवा ह्यारिस

हामीलाई सम्पर्क गर्नुहोस्‌

पर्चाहरू माग गर्नुहोस्‌

मानिसहरूको जन्मजात पापको कारणले गर्दा, उनीहरूले स्वाभाविक रूपमा नै शैतानले रचेको प्रवृत्तिहरू र उत्कण्ठाहरूलाई अनुसरण गर्छन्‌। यस अवस्थामा शरीरले अप्रतिबन्धित सन्तुष्टि खोज्छ। यौन अनैतिकताले अभिलाषाको आगोलाई निभाउँदैन—यसले त अझ घ्यू थप्छ। जसरी मादक-पदार्थको समस्याको निम्ति समाधान ह्विस्की हुन सक्दैन त्यसरी नै अभिलाषाको निम्ति उपचार यौन क्रियाकलाप हुन सक्दैन। सत्यता यही हो कि हामीले हाम्रो अभिलाषासँग सामना गर्नुपर्छ। जब अनन्तसम्म रहने हाम्रो आत्माले परमेश्वरको उद्धार प्राप्त गर्छ, तब यसले उहाँको व्यवस्थाहरूलाई सम्मान गर्न खोज्छ।

व्यभिचार, पर-स्त्रीगमन, समलिङ्गी सम्बन्ध, र जनावरहरूसँग राख्ने यौन सम्पर्क परमेश्वरको वचनमा प्रतिबन्धित गरिएका छन्‌ (लेवी १८:२३; गलाती ५:१९-२१)। अनैतिकताले पीडा, मर्मभेद, बिजोग, दोष, र यौन सम्पर्कबाट सर्ने रोगहरू ल्याउँछ। शुद्धताले स्वाभिमान र प्रतिष्ठाको भाव ल्याउँछ। उच्च सैद्धान्तिक व्यक्ति दयनीय रूपमा जिउँछ र निम्न नैतिकता भएको व्यक्ति आनन्द र सन्तुष्टिको जीवन जिउँछ भनेर सोच्नु ठूलो भुल हो।

अनैतिकताको यो अन्योलग्रस्त परिस्थिति र आत्मिक अन्धोपन, पाप र निर्लज्ज भक्तिहिनताको माझमा पवित्र बाइबलले नैतिक व्यवहारको निम्ति उच्च स्तर तोकेको छ। सहि र गलतको विषयमा बाइबल नै निर्णायक र अनन्त अधिकार हो।

मानव जातिको वृद्धि भएको होस्‌ र पति र पत्नी बीचको वैवाहिक बन्धन मजबुत भएको होस्‌ भनेर परमेश्वरले मानिसलाई यौनको चाह हुने गरी सृष्टि गर्नुभयो। उहाँले यो इच्छा आधिकारिक विवाहभित्र मात्र पूरा हुनको निम्ति मन्जुर गर्नुहुन्छ। “सबैका बीचमा विवाहचाहिँ आदरणीय होस्‌, वैवाहिक सम्बन्ध नबिटुलिओस्‌, किनकि दुराचारी र व्यभिचारीहरूको इन्साफ परमेश्वरले गर्नुहुन्छ” (हिब्रू १३:४)।

रोमीको पुस्तकमा, प्रेरित पावलले समलिङ्गी सम्बन्धमाथि परमेश्वरको इन्साफको बारेमा लेख्छन्‌। “यसैकारण परमेश्वरले तिनीहरूलाई लाजमर्दो कामुकताको निम्ति छोडिदिनुभयो। तिनीहरूका स्त्रीहरूले आफ्ना स्वाभाविक व्यवहारलाई अस्वाभाविक व्यवहारमा परिवर्तन गरे, र त्यसरी नै स्त्रीतर्फको स्वाभाविक व्यवहार त्यागेर एक-दोस्रातर्फ कामुकताको जलनमा पुरुषहरूले पुरुषहरूसितै निर्लज्ज काम गरे, र आफ्नै शरीरमा आफ्ना कसूरको उचित दण्ड भोगे। यसरी तिनीहरूले परमेश्वरलाई मान्यता दिन नचाहेका हुनाले परमेश्वरले तिनीहरूलाई भ्रष्ट मनका अवस्थामा अनुचित आचरणको निम्ति त्यागिदिनुभयो” (रोमी १:२६-२८)। सदोम र गमोराको घृणित कार्य यही थियो, र यो कार्यले गर्दा तिनीहरूमाथि परमेश्वरको इन्साफ ल्यायो (उत्पत्ति १९)। धर्मशास्त्रअनुसार, यदि हामी यस्ता पापहरूमा अभ्यस्त भएर बाँच्छौं भने पवित्र आत्मालाई हाम्रो हृदयमा प्रज्वलित राख्न असम्भव हुन्छ।

यदि तपाईं जीवनमा साँच्चै खुसी हुन चाहनुहुन्छ र आफैँसँग र परमेश्वरसँग शान्तिमा रहन चाहनुहुन्छ भने, तपाईं उहाँसँगको सङ्गतिमा आउनैपर्छ। तपाईं पापी हुनुहुन्छ भन्ने कुरा पहिचान र स्वीकार गर्नुहोस्‌ र तपाईंको दोष बोकेर येशू क्रूसमा मर्नुभयो भनी विश्वास गर्नुहोस्‌। विजयले तपाईंलाई पर्खँदैछ!

जसै तपाईंले आफ्नो हृदय परमेश्वरसँग खुल्ला गर्नुहुन्छ र आफ्नो पापहरू स्वीकार गर्नुहुन्छ, उहाँले तपाईंलाई क्षमा गर्नुहुन्छ। “यदि हामीले आफ्ना पापहरू स्वीकार गर्‍यौं भने उहाँले हाम्रा पाप क्षमा गर्नुहुन्छ, र सबै अधर्मबाट हामीलाई शुद्ध पार्नुहुन्छ, किनकि उहाँ विश्वासयोग्य र धर्मी हुनुहुन्छ” (१ यूहन्ना १:९)।

आफ्नो मुक्तिदाता येशूलाई आफ्नो समस्त जीवन स्वैच्छिक रूपमा सुम्पनुहोस्‌, र उहाँको वचन र पवित्र आत्मालाई साँचो आज्ञाकारितामा अनुसरण गर्नुहोस्‌। परिवर्तित जीवनका आशिषहरू भनेकै शुद्ध विचारहरू हुन्‌, यिनै विचारहरूले हाम्रो कार्यहरू र क्रियाकलापहरूमा गजबको परिवर्तन ल्याउँछन्‌। जीवनका समस्याहरूसँग सामना गर्न चाहिने साहस र तपाईंलाई प्रहार गर्न सक्ने परीक्षाहरूमाथि विजय हुन चाहिने शक्ति ख्रीष्टले तपाईंलाई दिनुहुनेछ। येशूले बोलाउँदै गर्नुहुँदा अहिले नै उहाँकहाँ आउनुहोस्‌। “जबसम्म परमप्रभुलाई पाउन सक्छौ उहाँलाई खोज। उहाँ नजिक हुनुहुँदा नै उहाँलाई भेट” (यशैया ५५:६)।

हामीलाई सम्पर्क गर्नुहोस्‌

पर्चाहरू माग गर्नुहोस्‌

पापले अलग गर्छ

तपाईंको पापहरूले तपाईंलाई परमेश्वरबाट अलग गरेको छ। तपाईंले आफूभित्र एउटा चाहना महसुस गर्नुहुन्छ जुन तपाईंले वर्णन गर्न सक्नुहुन्न। तपाईंले आफू त्यागिएको र परमेश्वरले तपाईंलाई सुन्नु नभए झैँ महसुस गर्न सक्नुहुन्छ। यसको कारण परमेश्वरले औँल्याउनुहुन्छ, “निश्चय नै परमप्रभुको हात बचाउन नसक्ने गरी छोटो भएको छैन, न त उहाँको कान सुन्न नसक्ने गरी बाक्लो भएको छ। तर तिमीहरूका अधर्मले तिमीहरूलाई आफ्ना परमेश्वरबाट अलग गरेका छन्‌, र तिमीहरूका पापले गर्दा उहाँको मुहार तिमीहरूबाट छेकिएको छ, र उहाँले तिमीहरूको कुरा सुन्‍नुहुनेछैन” (यशैया ५९:१, २)। फेरि पनि, “किनकि पापको ज्याला मृत्यु हो” (रोमी ६:२३)। जसै तपाईंले तपाईंको जीवन र तपाईंको पापहरूको बारेमा सोच्नुहुन्छ, परमेश्वरको बारेमा पनि सोच्नुहोस्‌। परमेश्वर पापरहित हुनुहुन्छ, त्यसैले उहाँ पवित्र, धार्मिक, र न्यायी हुनुहुन्छ। परमेश्वरले भन्नुहुन्छ पापको न्याय हुनैपर्छ: “किनकि हामीले गरेको हरेक काम, असल होस्‌ वा खराब होस्‌, प्रत्येक गुप्त कुरासमेत सबैको न्याय परमेश्वरले गर्नुहुनेछ।” (उपदेशक १२:१४)। तपाईं र परमेश्वरको बीचमा एउटा ठूलो धाँदो छ। पवित्र परमेश्वर र पापी मानिसको बीचमा भएको त्यो धाँदोलाई जोड्ने बाटो नभेट्नुभएसम्म तपाईंले अनन्त मृत्यु भोग्नुपर्छ! (लूका १६:२६) तर सुन्नुहोस्‌, एउटा उपाय छ—तपाईंको निम्ति आशा छ!

येशूले ढोका खोल्नुहुन्छ

यो कुरा सत्य हो कि परमेश्वरले पापको निम्ति मृत्युको फैसला गर्नुभएको छ, तर उहाँ प्रेमको परमेश्वर पनि हुनुहुन्छ। “परमेश्वर प्रेम हुनुहुन्छ” (१ यूहन्ना ४:१६)। तपाईं पापमा बाँच्दै गर्नुभएको भएतापनि परमेश्वरले तपाईंलाई प्रेम गर्नुहुन्छ। (यूहन्ना ३:१६) परमेश्वरले पापमाथि आफ्नो इन्साफ कार्यान्वयन गर्नुहुनेछ, र यदि परमेश्वरले यो इन्साफ मानिसमाथि खन्याउनुहुने हो भने, ऊ तत्कालै मर्ने थियो। त्यसैले कोही पनि नाश नहोस्‌ भन्ने इच्छा राखेर परमेश्वरले आफ्नै पुत्र येशूलाई हाम्रो पापहरूको दण्ड भोग्नलाई पठाउनुभयो ताकि हामी बाँच्न सकौं। बाइबलले भन्छ: “यसकारण परमेश्वरको दया र कठोरतालाई ध्यानमा राख” (रोमी ११:२२)। परमेश्वरको दयाले मानिसलाई बचाउने इच्छा राख्छ तर उहाँको इन्साफले दण्डको माग गर्छ।

येशू यस संसारमा हाम्रो प्राणहरूको उद्धार गर्ने खास उद्देश्यको निम्ति आउनुभयो। उहाँ पवित्र, पापरहित, दोषरहित परमेश्वरका थुमा हुनुहुन्थ्यो। परमेश्वरले हाम्रो पापहरू र दोष लिएर तिनलाई येशूमाथि राख्नु हुँदाखेरि हाम्रो निम्ति उहाँको प्रेम प्रमाणित भयो। उहाँको दयालाई हेर्नुहोस्‌! हाम्रो ठाउँमा येशू अब पाप बन्नुभयो, र परमेश्वरको न्यायलाई सन्तुष्ट पार्न उहाँ क्रूसमा टाँगिनुभयो। उहाँले त्यो पीडा र चोटलाई सहन गर्नुभयो र त्यसपछि मर्नुभयो। हाम्रो पापको मूल्य चुकाइयो। परमेश्वरको कठोरतालाई हेर्नुहोस्‌!

पश्चात्ताप, हाम्रो भूमिका

येशू तपाईंको लागि मर्नुभएको तपाईं देख्न सक्नुहुन्छ? उहाँ तपाईंको पापहरूको कारणले गर्दा मर्नुभयो। येशूलाई वास्तवमा कसले क्रूसमा टाँग्यो? के यहूदी शासकहरू, वा पिलातस, वा रोमी सिपाहीहरू मात्र जिम्मेवार थिए? हजारौं सङ्ख्यामा भएका मानिसहरूको भीडलाई प्रेरित पत्रुसले प्रचार गरे। पत्रुसको सन्देश नितान्त जायज थियो: “... यिनै येशूलाई अधर्मी मानिसहरूका हातद्वारा तपाईंहरूले क्रूसमा टाँगेर मार्नुभयो” (प्रेरित २:२३)। के तपाईं त्यो क्रूसमा टाँगिनुभएको येशूलाई हेरेर आफ्नो पाप स्वीकार गर्नुहुन्छ?

परमेश्वरको आत्माको शक्तिद्वारा तपाईंले महसुस गर्नुहुनेछ कि तपाईं विकराल रूपमा हराउनुभएको छ। जसै यो आभास तपाईंको हृदयमा गह्रौँ हुन्छ, यसले पापको बोझ र पछुतो ल्याउनेछ। निराशामा तपाईं चिच्याउनुहुनेछ, “हे परमेश्वर, म पापीमाथि दया गर्नुहोस्‌!” (लूका १८:१३)। जसै परमेश्वरले तपाईंको निश्चल बिन्ती सुन्नुहुन्छ, उहाँले तपाईंलाई बचाउनुहुनेछ। तपाईंको बोझ हट्नेछ, र तपाईं नयाँ गरी जन्मनुहुनेछ। जसै तपाईंले उहाँलाई पछ्याउँदै गर्नुहुन्छ, तपाईं अघिका पापको बाटोहरूबाट फर्केर स्वर्गीय कुराहरूमा लाग्नुहुनेछ। उहाँकहाँ आउने सबैको हृदयमा परमेश्वरले ल्याउनुहुने पश्चात्तापको कार्य यही हो। तब तपाईंको हृदय धोएर शुद्ध हुनेछ, र तपाईंले शान्ति, आनन्द, र सुरक्षा पाउनुहुनेछ।

अन्तिममा, पश्चात्तापले ख्रीष्ट र परमेश्वरको इच्छाप्रति अति गहिरो सराहना र भक्ति उत्पन्न गर्छ। जब कुनै उपाय नभएर हामी मर्ने अवस्थामा थियौँ, ख्रीष्टले भन्नुभयो, “मकहाँ आओ, म तिमीहरूलाई विश्राम दिनेछु” (मत्ती ११:२८)। “हामी प्रेम गर्दछौं, किनभने पहिले उहाँले हामीलाई प्रेम गर्नुभयो” (१ यूहन्ना ४:१९)।

हामीलाई सम्पर्क गर्नुहोस्‌

पर्चाहरू माग गर्नुहोस्‌