मृत्यु पछि – म मरेपछि के हुन्छ?

यस क्षण तपाईं जीवित हुनुहुन्छ, तपाईंले श्वास फेर्नुहुन्छ, तपाईं हलचल गर्नुहुन्छ, वा काम गर्नुहुन्छ। तपाईं आरामको जीवन वा कष्टको जीवन जिउँदै गर्नुभएको हुनसक्छ। सूर्य उदाउँछ र अस्ताउँछ। कहीँ कतै बच्चा जन्मँदैछ। तर कहीँ कतै कोही मर्दै पनि छ।

जीवनको सबै कुरा अस्थायी व्यवस्था मात्र हो।

तर,

मृत्युपछि तपाईं कहाँ जानुहुनेछ?

चाहे तपाईं धर्म मान्ने मानिस हुनुहुन्छ होला,

   वा कुनै धर्म नमान्ने मानिस हुनुहुन्छ होला।

      तथापि तपाईंले यो सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण प्रश्नको जबाफ दिनुपर्छ,

         किनकि यस संसारको छोटो जीवन पश्चात्‌, मानिस आफ्‍नो

            अनन्‍तको गन्तव्यमा जानेछ। (उपदेशक १२:५)

तर कहाँ?

जुन चिहानमा मानिसलाई दफन गरिन्छ, त्यहाँ उसको आत्मालाई दफन गर्न सकिँदैन। मानिसको शरीरलाई चिताको थाकमा जलाए तापनि उसको आत्मालाई त्यसले भस्म गर्न सक्दैन। मानिस समुन्द्रको गहिराइमा फसे तापनि उसको आत्मा त्यहाँ डुब्दैन।

तपाईंको आत्मा कहिल्यै मर्दैन!

स्वर्ग र पृथ्वीका परमेश्वरले भन्नुभएको

पूरा लेख: मृत्यु पछि – म मरेपछि के हुन्छ?

छ, “सबै आत्माहरू मेरा हुन्‌।”

मानिस शरीरमा जीवित हुँदा (यस जीवनमा) उसले गरेका असल वा खराब कामहरूलाई उसको "वास्तविक पहिचान" अर्थात्‌ उसको आत्माले यसपछिको कुनै ठाउँमा भेट्नेछ। हिब्रू ९:२७ को सन्दर्भ हेर्नुहोस्‌।

 

 

       तपाईंले इमानदारीपूर्वक पूजा गर्नुभएको हुन सक्छ।

            तपाईं आफ्ना कुकर्महरूको निम्ति दुःखित हुनुभएको हुन सक्छ।

                  तपाईंले चोरी भएको कुरालाई फिर्ता पाउनुभएको पनि हुन सक्छ।

पक्कै पनि यी सबै कुरा आवश्यक छन्‌—

                                                    तर—

              तपाईंले आफ्नो पापहरूको निम्ति प्रायश्चित गर्न सक्नुहुन्न।

 

स्वर्गका परमेश्वर, सारा पृथ्वीका धार्मिक न्यायकर्ताले तपाईंको पापहरू र जीवन जान्नुहुन्छ—उहाँबाट कुनै कुरा लुकिएको छैन। त्यस भावी संसारको आनन्द र महिमाभित्र तपाईं आफ्ना पापहरूको साथमा कहिल्यै पस्न सक्नुहुन्न।

तर यही स्वर्गका परमेश्वर प्रेमका परमेश्वर हुनुहुन्छ। उहाँले तपाईंको जीवन र तपाईंको आत्माको निम्ति उद्धारको बाटो बनाउनुभएको छ। तपाईं अनन्त नाश तथा नरकको आगोमा जाकिनु पर्दैन। परमेश्वरले तपाईंको आत्मा बचाउनको लागि येशूलाई यस संसारमा पठाउनुभयो। येशूले दुःख भोग्नुहुँदा र उहाँ कलवरीको क्रूसमा मारिनुहुँदा उहाँले तपाईंको पापहरूलाई आफैँमाथि लिनुभयो। परमेश्वरले तपाईंको पापहरूको खातिर येशूलाई बलिदानको रूपमा दिनु भएर उहाँले सर्वोत्तम स्वर्ग दिनुभयो। “तर ऊ त हाम्रा अपराधहरूका निम्‍ति छेडियो। हाम्रा अधर्मका निम्‍ति ऊ पेलियो। हामीमा शान्‍ति ल्‍याउने दण्‍ड उसमाथि पर्‍यो, र उसको कोर्राको चोटले हामी निको भयौं” (यशैया ५३:५)। यी येशू यस संसारमा आउनुभन्दा धेरै वर्ष अघि नै उहाँको बारेमा गरिएको भविष्यवाणीका शब्दहरू थिए।

येशूले तपाईंलाई प्रेम गर्नुहुन्छ भन्ने कुरामा के तपाईं विश्वास गर्न चाहनुहुन्छ? के तपाईंले उहाँसँग प्रार्थना गर्न र आफ्ना पापहरू स्वीकार गर्न चाहनुहुन्छ? के तपाईंले पश्चात्ताप गरेर जीवित परमेश्वरका पुत्र येशूलाई स्वीकार गर्न चाहनुहुन्छ? उहाँप्रति पूर्ण रूपमा समर्पित हुँदा, उहाँले तपाईंको आत्मामा शान्ति ल्याउनुहुन्छ र तपाईंलाई मृत्युपछि महिमित जीवन दिनुहुनेछ। तब मात्र तपाईंले आफ्नो आत्माको निम्ति अति आनन्द र आराम हुने अनन्तको वासस्थान पक्का रूपमा पाउन सक्नुहुन्छ।

तर हाय! विनाशको खाडल र कहिल्यै ननिभ्ने आगोको ज्वालाले यस जीवनमा येशूको छुटकारा दिने प्रेमलाई अस्वीकार गर्नेहरूको प्रतिक्षा गर्दैछ। मृत्युपछि कुनै पनि फर्कने वा पश्चात्ताप गर्ने मौका हुनेछैन। “त्‍यसपछि उनले देब्रेपट्टिका मानिसहरूलाई भन्‍नेछन्‌, ‘श्रापित मानिस हो! मबाट दूर होओ, र दियाबलस र त्‍यसका दूतहरूका लागि तयार गरिएको अनन्‍तको आगोमा जाओ” (मत्ती २५:४१)। “त्‍यस बेकम्‍मा नोकरलाई चाहिँ बाहिरी अन्‍धकारमा फालिदेओ, जहाँ मानिसहरू रुनेछन्‌ र दाह्रा किट्‌नेछन्‌” (मत्ती २५:३०)।

पवित्र धर्मशास्त्र बाइबलमा, परमेश्वरले सारा पृथ्वीको आउने अन्तिम न्यायको बारेमा चेताउनी दिनुहुन्छ। यो पवित्र धर्मशास्त्रमा, यस्तो भविष्यवाणी गरिएको छ कि त्यो निश्चित न्यायको दिन आउनुभन्दा अघि स्पष्ट र प्रस्ट चिन्हहरू देखा पर्नेछन्‌।

उहाँको आगमनभन्दा अघि युद्धहरू र युद्धहरूका हल्लाहरू हुनेछन्‌, जातिजातिको बीचमा सङ्कट र अन्योल हुनेछन्‌। जातिजातिहरू एक अर्काको विरुद्धमा जाग्नेछन्‌ र उनीहरूको प्रवृत्तिहरू र विचारहरूको भिन्नतालाई मत्थर गराउने कुनै उपाय नै हुनेछैनन्‌।

विभिन्न ठाउँहरूमा भूकम्पहरू र अनिकालहरू हुनेछन्‌। बाइबलले हामीलाई बताउँछ कि दुष्ट मानिसहरूले परिस्थितिलाई झन्‌ झन्‌ खराब बनाउनेछन्‌। साथसाथै मानिसहरूले चेताउनीलाई सुन्नेछैनन्‌ तर उनीहरू परमेश्वरलाई भन्दा पनि मोजमस्तीलाई प्रेम गर्नेहरू हुनेछन्‌। यी भविष्यवाणीहरू हाम्रो समयमा पूरा हुँदै गरेको के हामीले अनुभव गर्दैछैनौं र? मत्ती २४:६, ७, १२ र २ तिमोथी ३:४ हेर्नुहोस्‌।

हाम्रो वर्तमान समृद्धि वा गरिबी, प्रसिद्धि वा बेइज्जती, वा हाम्रो रङ्ग, जाति, वर्ण वा आस्थाद्वारा हाम्रा धार्मिक र महान्‌ न्यायकर्ता प्रभावित हुनुहुनेछैन भन्ने कुराको हेक्का हामीले राखौं। कुनै दिन हामी हाम्रा महान्‌ सृष्टिकर्ता र प्रभुको अघि हाम्रा कामहरूको आधारमा न्याय गरिनलाई उभिनेछौं। मत्ती २५:३२, ३३ पढ्नुहोस्‌।

कहिल्यै अन्त नहुने अनन्ततामा कुनै समय दिने घडी, कुनै वार्षिक पात्रो रहनेछैन, र शताब्दीहरूको गणना हुनेछैन। पापी र दुष्टहरूको कष्टको धुवा सदासर्वदाको निम्ति उठ्नेछ—जबकी उद्धार पाएकाहरूको आनन्द, गीत, उल्लास, र आराम स्वर्गमा कहिल्यै नटुङ्गिने गरि रहिरहनेछ। अहिले नै आफ्नो छनौट गर्नुहोस्‌! लगत्तै अति ढिलो हुन सक्छ, “हेर, मुक्तिको दिन अहिले हो” (२ कोरिन्थी ६:२, मत्ती ११:२८-३०)।

हामीलाई सम्पर्क गर्नुहोस्‌

पर्चाहरू माग गर्नुहोस्‌

परमेश्वरको खोजी - के मैले परमेश्वरलाई भेट्टाउन सक्छु?

“परमेश्वर, तपाईं कहाँ हुनुहुन्छ?” “मलाई तपाईंको खाँचो छ।” “म तपाईंलाई चाहन्छु।” “मैले तपाईंलाई कसरी भेट्टाउन सक्छु?” के यो तपाईंको हृदयको सच्चा क्रन्दन हो? के तपाईंको सम्पूर्ण भावले उहाँसम्म पुग्दै गर्नुभएको, उहाँलाई खोज्दै गर्नुभएको, उहाँको चाहना राख्दै गर्नुभएको छ? तरपनि कसैगरी उहाँलाई नभेटेको जस्तो तपाईंलाई लाग्छ।

तपाईंको खोजीमा तपाईं एक्लै हुनुहुन्न। हरेक ठाउँमा र हरेक युगमा मानिसहरूले परमेश्वरको बारेमा सोध्दै आएका छन्‌। दुई हजार वर्षअघि एकजना धनी जवान शासक येशूकहाँ दौडँदै आएर सोधे, “हे असल गुरु, अनन्त जीवन प्राप्त गर्नलाई मैले के गर्नुपर्छ?” (मर्कूस १०:१७)। जब पेन्तिकोसको दिनमा पत्रुसले प्रचार गरे, मानिसहरूले “हामीले के गर्ने?” अर्थात्‌ “हामीले परमेश्वरलाई कसरी भेट्टाउन सक्छौं त?” भनी प्रश्न गरे। अहिलेको हाम्रो पीडित संसारको विद्यमान अशान्ति नै परमेश्वर र उहाँको प्रेमलाई खोज्दै गरेको मौन क्रन्दन हो।

सबै मानिसहरूले परमेश्वरलाई भेट्टाउनुपर्छ। परमेश्वरमा हाम्रो हृदयले विश्राम नलिएसम्म हाम्रो हृदय अशान्त भइरहन्छ। मनको शान्ति र आत्माको विश्राम अनुभव गर्नको निम्ति परमेश्वरलाई भेट्नु र उहाँसँग हिँड्नुभन्दा बाहेक अर्को कुनै उपाय छैन। येशूले भन्नुहुन्छ, “हे सबै थाकेका र बोझले दबिएका हो, मकहाँ आओ, म तिमीहरूलाई विश्राम दिनेछु” (मत्ती ११:२८)।

हामी परमेश्वरद्वारा र परमेश्वरकै निम्ति बनाइएका हौं भन्ने कुरालाई जब हामी महसुस गर्छौं, हामीलाई उहाँको खाँचो छ भन्ने कुरा अझ राम्ररी हामीले बुझ्न सक्छौं। हामीहरूमध्ये कोही पनि ठ्याक्क उस्तै गरी बनाइएका छैनौं, तथापि हामी उहाँको स्वरूपमा र प्रतिरूपमा बनाइएका छौं (उत्पत्ति १:२६)। हाम्रो सृष्टिकर्तासँग एकतामा रहने चाहना भएको जीवित प्राणसँगै हामी सृजिएका हौं। “जसरी हरिणले खोलाका पानीको तृष्णा गर्दछ, त्यसरी नै, हे परमेश्वर, मेरो प्राणले तपाईंको तृष्णा गर्दछ। मेरो प्राण परमेश्वरको निम्ति, जीवित परमेश्वरको निम्ति तिर्खाउँछ” (भजनसङ्ग्रह ४२:१–२)। केवल जीवित परमेश्वरले मात्र मानिसको जीवित प्राणलाई सन्तुष्ट पार्न सक्नुहुन्छ।

भजनसङ्ग्रहका लेखक दाऊदले आफ्नो अन्तर्मनको भावनालाई यसो भनेर निष्कर्ष निकाल्छन्‌, “मलाई  केही कुराको अभाव हुँदैन” (भजनसङ्ग्रह २३:१)। परमेश्वरले नै उनको आवश्यकतालाई पूरा गर्नुभयो। दाऊद सन्तुष्ट भए किनकी सृष्टि र सृष्टिकर्ताको भेट हुँदा मात्र त्यो शान्ति आउँछ भन्ने उनले जानेका थिए। “किनभने उहाँले तिर्खाएकाहरूलाई तृप्त पार्नुहुन्छ, र भोकालाई उहाँले उत्तम पदार्थले सन्तुष्ट पार्नुहुन्छ” (भजनसङ्ग्रह १०७:९)।

पूरा लेख: परमेश्वरको खोजी - के मैले परमेश्वरलाई भेट्टाउन सक्छु?

परमेश्वर साँचो हुनुहुन्छ। तपाईंले उहाँलाई देख्न, बुझ्न, वा पाउन सक्नुहुन्न, तापनि यो कुराले उहाँ हुनुहुन्थ्यो, अहिले हुनुहुन्छ, र सदाको लागि रहिरहनु हुनेछ भन्ने वास्तविकतालाई परिवर्तन गर्न सक्दैन। परमेश्वर हुनुहुन्छ! यसमा कहिल्यै शङ्का नगर्नुहोस्‌। उहाँको अस्तित्वमा दृढतापूर्वक विश्वास गर्नुहोस् र उहाँले तपाईंलाई प्रेम गर्नुहुन्छ भन्ने कुरामा निर्धक्क हुनुहोस्।

परमेश्वर सर्वत्र हुनुहुन्छ!

याकूबको इनारको छेउमा येशूले त्यस स्त्रीलाई भन्नुभयो कि परमेश्वर आत्मा हुनुहुन्छ र हामीले उहाँलाई जुनसुकै ठाउँमा, जुनसुकै समयमा भेट्टाउन सक्छौं। परमेश्वरले आफैँलाई टाढा, पुग्न नसकिने स्वर्गमा सीमित पार्नुहुन्न, न त उहाँले आफैँलाई आराधनाका स्थलहरूमा मात्र सीमित गर्नुहुन्छ। तपाईंले उहाँलाई पर्वतमा, उपत्यकामा, आकाशमा, समुन्द्रमा, तपाईंको घरमा, वा जुनसुकै ठाउँमा पाउन सक्नुहुन्छ। अहिले भर्खरै पनि उहाँ तपाईंकै वरिपरि हुनुहुन्छ।

परमेश्वरका जन याकूबले भने, “निश्चय नै यस ठाउँमा परमेश्वर हुनुहुँदोरहेछ, र यो मलाई थाहा थिएन” (उत्पत्ति २८:१६)। हामी पनि धेरैजसो उहाँ नजिक हुनुहुँदा जीवनका सांसारिक थोकहरूमा यति बिघ्न तल्लीन रहन्छौं कि हामी यो थाहा नै पाउँदैनौं। हामी उहाँलाई कुनै नाटकीय प्रकारले जम्काभेट गर्ने अपेक्षा राख्छौं र त्यो “मधुरो कानेखुसी” मा उहाँलाई पहिचान गर्न असमर्थ हुन्छौं (१ राजा १९:९-१३)। हामी रोकिनुपर्छ, हामीले हेर्नु र सुन्नुपर्छ, अनि विश्वासमा हामीले उहाँलाई देख्न, सुन्न र बुझ्न सक्नेछौं।

हामीले उहाँलाई अन्धकारमा छामछाम-छुमछुम गर्दै खोजिरहनु पर्दैन। उहाँले आफैँलाई तपाईंबाट लुकाउनुहुन्न। उहाँले त तपाईंलाई पर्खँदै हुनुहुन्छ। तपाईंले उहाँलाई भेट्टाउने इच्छा राखेर उहाँको खोजी सुरु गर्नुभन्दा लामो समय अघिदेखि नै तपाईंले उहाँलाई खोज्नुभएको होस्‌ भनी उहाँले तपाईंलाई पर्खँदै हुनुहुन्थ्यो। उहाँले तपाईंलाई उहाँको अनन्त परिवारमा रहेको चाहनुहुन्छ, जहाँ उहाँले तपाईंलाई अति व्यक्तिगत रूपमा प्रेम र वास्ता गर्न सक्नुहुन्छ। के तपाईं रित्तो, अशान्त, दोषी, हराएको वा मृत्युसँग डराएको महसुस गर्नुहुन्छ? यस्तो हो भने परमेश्वरले तपाईंलाई बोलाउँदै हुनुहुन्छ, किनकी तपाईं हराउनुभएको उहाँ चाहनुहुन्न। यो तपाईंको निम्ति पहिलो बोलावट हुन सक्छ वा अन्तिम पनि हुन सक्छ। “आज तिमीहरूले उहाँको शब्द सुन्यौ भने, आफ्ना हृदय कठोर नपार” (भजनसङ्ग्रह ९५:७–८)।

सबैले पाप गरेका छन्। “धर्मी कोही छैन, एक जना पनि छैन” (रोमी ३:१०)। परमेश्वर पवित्र हुनुहुन्छ, त्यसकारण उहाँले पापलाई घृणा गर्नुहुन्छ। त्यसैले, जसै हामी उहाँको उपस्थितिमा आउँछौं, उहाँले आफ्नो वचनमा हामीलाई सिकाउनुभएको जस्तै गरी हामीले हाम्रो पापहरूसँग सामना गर्ने प्रेरणा पाउँछौं। राम्रो नैतिक जीवन जिउने कुरा कहिल्यै हाम्रो पापहरूको निम्ति प्रायश्चित्त हुन वा हाम्रो मुक्तिको निम्ति पर्याप्त हुन सक्दैन। साँचो पश्चात्तापले नै हामीलाई हाम्रो पापहरूबाट फर्काउँछ।

परमेश्वरको महान् प्रेममा, हामीले उहाँलाई भेट्टाउने मार्ग उहाँले नै बनाउनुभयो। “किनभने परमेश्वरले संसारलाई यस्तो प्रेम गर्नुभयो, कि उहाँले आफ्ना एकमात्र पुत्र दिनुभयो, ताकि उहाँमाथि विश्वास गर्ने कोही पनि नाश नहोस्‌, तर त्यसले अनन्त जीवन पाओस्‌” (यूहन्ना ३:१६)। ख्रीष्ट नै परमेश्वरसम्म पुग्ने बाटो हुनुहुन्छ। येशूले भन्नुभयो, “बाटो, सत्य र जीवन म नै हुँ। मद्वारा बाहेक कोही पनि पिताकहाँ आउन सक्दैन" (यूहन्ना १४:६)। जब त्यस कारागारका हाकिमले सोधे, “उद्धार पाउनलाई मैले के गर्नुपर्छ?” प्रेरित पावलले जबाफ दिए, “प्रभु येशू ख्रीष्‍टमा विश्वास गर्नुहोस्‌, र तपाईंले उद्धार पाउनुहुनेछ” (प्रेरित १६:३०–३१)।

जब निकोदेमसले मुक्तिको बारेमा सोधपुछ गरे, येशूले जबाफ दिनुभयो, “कोही नयाँ गरी जन्मेन भने उसले परमेश्वरको राज्य देख्न सक्दैन” (यूहन्ना ३:३)। के तपाईं निकोदेमसले जस्तै यो कसरी हुन सक्छ भनेर सोध्नु हुन्छ? नयाँ गरी जन्मिनु भनेको परमेश्वरका पुत्र येशूलाई आफ्नो मुक्तिदाता भनी स्वीकार गर्नु हो। जसै तपाईंले उहाँको कोमल प्रेमलाई महसुस गर्नुहुन्छ, तपाईंले आफैँलाई उहाँको सामुन्ने पापी र अशुद्ध हुनुभएको महसुस गर्नुहुनेछ। तपाईंको पापहरूको लागि येशूले गर्नुभएको प्रेमपूर्ण बलिदानले तपाईंको हृदयमा गहिरो शोक उत्पन्न गराउँछ। “यदि हामीले आफ्ना पापहरू स्वीकार गर्‍यौं भने उहाँले हाम्रा पाप क्षमा गर्नुहुन्छ, र सबै अधर्मबाट हामीलाई शुद्ध पार्नुहुन्छ” (१ यूहन्ना १:९)।

जसै तपाईंले विश्वास गर्नुहुन्छ, तपाईंले पूर्ण समर्पणतामा तपाईंको आफ्नो इच्छा उहाँमा सुम्पन सक्नुहुन्छ। तपाईंले एउटा नयाँ हृदय पाउनुहुन्छ र आफैँलाई इन्कार गरेर पापबाट फर्कन परमेश्वरको पवित्र आत्माले तपाईंलाई सहायता गर्नुहुन्छ। तपाईंले शान्ति आएको र परमेश्वरको नजिक हुनुभएको महसुस गर्नुहुन्छ। “यसैकारण विश्वासद्वारा धर्मी ठहरिएर हाम्रा प्रभु येशू ख्रीष्टद्वारा परमेश्वरसँग हाम्रो मिलाप (शान्ति) भएको छ। उहाँद्वारा हामीले यस अनुग्रहमा विश्वासद्वारा प्रवेश पाएका छौं। यस अनुग्रहमा हामी खड़ा छौं, र परमेश्वरका महिमाको सहभागी हुने हाम्रो आशामा हामी रमाउँछौं” (रोमी ५:१–२)।

के तपाईं उहाँलाई साँच्चै भेट्न र उहाँसँगै हिँड्न चाहनु हुन्छ? रोजाइ तपाईंको हो—नितान्तै तपाईंको। तपाईंले गुमाउनुपर्ने केही कुरा छैन, बरु सबै कुरा हासिल गर्नुहुन्छ। यदि तपाईं रोकिनुहुन्छ, आफ्नो मुहार फर्काउनुहुन्छ, र परमेश्वरतिर बढ्नुहुन्छ भने तपाईंले उहाँलाई भेट्टाउनुहुनेछ। खोजी गर्ने प्राण र खोजी गर्ने उद्धारकको जहिल्यै पनि मिलन हुन्छ! जब तपाईंले जीवनका स्रोत, परमेश्वरलाई भेट्टाउनुहुन्छ, उहाँले नै तपाईंलाई नयाँ जीवन, नयाँ हृदय, र उहाँलाई पछ्याउने इच्छा दिनुहुन्छ। सबै कुरा नयाँ हुनेछ (२ कोरिन्थी ५:१७)।

परमेश्वरसँग प्रार्थना गर्नुहोस्। उहाँले तपाईंलाई क्षमा गर्नुभएको होस्‌ भनी उहाँसँग बिन्ती गर्नुहोस्‌। तपाईं आफ्नो पापहरूदेखि थाक्नु भएको छ र उहाँले तपाईंलाई जता-जता डोर्याउनुहुन्छ त्यता-त्यता उहाँलाई पछ्याउन चाहनुहुन्छ भनेर उहाँलाई भन्नुहोस्। जसै तपाईंले आज्ञाकारितामा उहाँलाई पछ्याउनुहुन्छ, उहाँको शान्तिले तपाईंलाई पर्खिरहन्छ।

हामीलाई सम्पर्क गर्नुहोस्‌

पर्चाहरू माग गर्नुहोस्‌

जान्नुपर्ने सर्वोत्तम कथा

Bible and Candle

एक समयमा यो संसारमा केही पनि थिएन।

 न माछा।

न आकाशमा तारा।

पूरा लेख: जान्नुपर्ने सर्वोत्तम कथा

न समुन्द्र, न त सुन्दर फुलहरू नै।

सबै शून्य र अन्धकार थियो।

तर परमेश्वर हुनुहुन्थ्यो।

परमेश्वरसँग राम्रो योजना थियो। उहाँले सुन्दर संसारको बारेमा सोच्नुभयो, र जस्तो उहाँले सोच्नुभयो, त्यस्तै उहाँले बनाउनुभयो। उहाँले सबै थोक शून्यताबाटै बनाउनुभयो। परमेश्वरले जुनसुकै थोक बनाउनुहुँदा, उहाँले यति मात्र भन्नुभयो, “यो बनियोस्‌” र त्यो बनियो!

उहाँले ज्योति बनाउनुभयो। उहाँले नदीहरू र समुन्द्रहरू, घाँसले ढाकिएको पृथ्वी,  पशु-पक्षीहरू र रुखहरू बनाउनुभयो।

अन्त्यमा, उहाँले एक पुरुष मानिस बनाउनुभयो, अनि त्यस मानिसको निम्ति एक स्त्री बनाउनुभयो। उनीहरूको नाउँ आदम र हव्वा थियो।

परमेश्वरले उनीहरूलाई औधी प्रेम गर्नुहुन्थ्यो। प्रत्येक साँझ उनीहरू रहँदै गरेको सुन्दर बगैँचामा परमेश्वर उनीहरूलाई भेट गर्न आउनुहुन्थ्यो।

त्यस बगैँचामा भएका सम्पूर्ण कुराहरू उनीहरूले आनन्दसाथ उपभोग गर्न सक्थे, तर त्यहाँ भएको एउटा रूखको फल नखानू भनी परमेश्वरले उनीहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो।

उनीहरू त्यहाँ खुसी नै थिए तर परमेश्वरको शत्रु शैतानले एक दिन आदम र हव्वालाई परीक्षामा पार्यो। परमेश्वरले मनाही गर्नुभएको रुखको फल चाख्ने उनीहरूले निर्णय गरे। उनीहरूले पाप गरे। पहिलो पटक उनीहरू लज्जित र दुःखित भए।

उनीहरूले त्यस बेलादेखि उसो परमेश्वरसँग कुरा गर्न सकेनन्। अब उनीहरूलाई दुःख र सङ्कट आइपर्ने भयो। अनि उनीहरू मर्नुपर्ने भयो। उनीहरू कत्ति दुःखित थिए होलान्‌!

परमेश्वरले उनीहरूलाई सहायता गर्ने प्रतिज्ञा गर्नुभयो। ठीक समय आउँदा, उहाँले आफ्नो पुत्र येशूलाई यस संसारमा पठाउनुहुने थियो। येशू स्वर्गबाट आउनुहुने थियो र पाप-क्षमाको निम्ति एउटा उपाय गर्नुहुने थियो। यसो गर्नको निम्ति येशूले मानव जातिको लागि दुःख भोग्नुपर्थ्यो र मर्नुपर्थ्यो। परमेश्वरले मुक्तिदाता पठाउनुहुन्छ भन्नुहुँदा उनीहरू कति खुसी थिए होलान्!

आदम र हव्वाको छोराछोरी र नातिनातिनाहरू भए। केही समयपछि नै, संसारमा धेरै मानिसहरू भए।

सबै जना खुसी भएको परमेश्वरले चाहनुहुन्थ्यो। उनीहरूले के गर्नुपर्छ भनी उहाँले भन्नुभयो। परमेश्वरले उनीहरूलाई दिनुभएको नियमहरू यहाँ उल्लेख गरिएका छन्:

१. मबाहेक अरू कुनै देवता-देवीहरू नमान्नू।

२. आफ्नो निम्ति खोपेर कुनै मूर्ति नबनाउनू।

३. परमप्रभु परमेश्वरको नाउँ व्यर्थमा नलिनू।

४. शबाथ-दिन पवित्र मान्नुपर्छ भनि याद राख्नू।

५. आफ्नो बुवा र आमालाई आदर गर्नू।

६. हत्या नगर्नू।

७. व्यभिचार नगर्नू।

८. चोरी नगर्नू।

९. आफ्नो छिमेकीको विरुद्धमा झूटो गवाही नदिनू।

१०. आफ्‍नो छिमेकीका घरको लालच नगर्नू। आफ्‍नो छिमेकीकी पत्‍नीको लालच नगर्नू, आफ्‍नो छिमेकीको कमारा, कमारी, गोरु, गधा वा त्‍यसको कुनै पनि थोकको लालच नगर्नू। (प्रस्थान २०:३-१७ अर्थात्‌ बाइबलमा भएको प्रस्थानको पुस्तकको २० अध्यायको ३ पददेखि १७ पदसम्म)।

हामीले पनि यी पढ्न सकौं भनी यी बाइबलमा लेखिएका छन्‌। यदि हामीले यी पालना गर्यौं भने हामी खुसी हुन्छौं।

हामीले यी कुराहरूको पालना गरेको शैतानले चाहँदैन। कहिलेकाहीँ कसैले पनि नदेखेको बेलामा केही कुरा चोर्नलाई त्यसले हामीलाई भन्छ। तर परमेश्वरले यो जान्नुहुन्छ। परमेश्वरले सबै कुरा देख्नुहुन्छ।

कहिलेकाहीँ शैतानले हामीलाई झूट बोल्न परीक्षामा पार्छ र कसैले पनि थाहा पाउँदैन भनी विचार गर्न लगाउँछ। परमेश्वरले यो जान्नुहुन्छ। उहाँले सबै कुरा सुन्नुहुन्छ।

जब हामी यी कुराहरू गर्छौं, हामीलाई भित्र नराम्रो लाग्छ। परमेश्वरले हामीलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र उहाँले हामीलाई असल हुनको लागि सहायता पनि गर्नुहुन्छ। त्यसैकारणले उहाँले येशूलाई संसारमा पठाउनुभयो। परमेश्वरले आफ्नो प्रतिज्ञा सम्झनुभयो।

धेरै वर्षपछि, येशू सानो बालकको रूपमा जन्मनुभयो। उहाँ हुर्कनुभयो र वयस्क मानिस हुनुभयो।

उहाँले अचम्मको कामहरू गर्नुभयो। उहाँले रोगीहरूलाई निको पार्नुभयो र उहाँले दृष्टि-विहीनहरूलाई दृष्टि दिनुभयो। उहाँले बालकहरूलाई आशिष्‌ दिनुभयो।

येशूले कहिल्यै पनि गलत गर्नुभएन। उहाँले मानिसहरूलाई परमेश्वरको बारेमा र उहाँको आज्ञापालन कसरी गर्ने भनी बताउनुभयो।

केही समयपछि येशूका शत्रुहरूले उहाँलाई कीला ठोकी क्रूसमा टाँगे। उहाँ मर्नुभयो।

उहाँले सम्पूर्ण मानिसहरूको पापको निम्ति, यतिसम्म कि उहाँलाई क्रूसमा टाँग्ने मानिसहरूको निम्ति समेत पनि, दुःख भोग्नुभयो र उहाँ मर्नुभयो।

येशूलाई दफन गरियो। तर अचम्मको घटना घट्यो। उहाँ चिहानमै रहिरहनुभएन। उहाँ मृत्युबाट जीवित भई उठ्नुभयो!

लगत्तै, परमेश्वरले उहाँलाई बादलमा उचालेर स्वर्गमा लैजानुभयो। जब उहाँका साथीहरूले उहाँ जाँदै गर्नुभएको हेर्दै थिए, एकजना स्वर्गदूतले उहाँ फेरि आउनुहुनेछ भनी बताए।

येशू हाम्रो पापको लागि पनि मर्नुभयो। हामी आफ्नो पापको निम्ति दुःखित भएको र आफ्नो पाप स्वीकार गरेको उहाँ चाहनुहुन्छ। हामीलाई क्षमा गर्नको निम्ति उहाँ तयार हुनुहुन्छ।

हामी जुनसुकै समयमा परमेश्वरलाई प्रार्थना गर्न सक्छौं। उहाँले प्रत्येक शब्द सुन्नुहुन्छ र प्रत्येक विचार जान्नुहुन्छ। हाम्रा पापहरूको क्षमा पाउँदा, उहाँले हामीलाई भित्र खुसी महसुस गराउनुहुन्छ। तब हामी जे ठीक छ त्यही गर्न इच्छा गर्छौं। तब हामी दयालु हुने इच्छा गर्छौं।

हामी परमेश्वरको आज्ञापालन नगर्ने र शैतानलाई पछ्याउने छनोट पनि गर्न सक्छौं। तर परमेश्वरको वचनले हामीलाई भन्दछ कि यदि हामीले उहाँलाई यो जीवनमा इन्कार गर्यौं भने उहाँले हामीलाई नरकमा पठाउनुहुनेछ। नरक आगोको ठाउँ हो, जुन कहिल्यै निभ्दैन।

तर यदि हामीले येशूलाई प्रेम गर्यौं र उहाँको आज्ञापालन गर्यौं भने, उहाँ आउनुहुँदा उहाँले हामीलाई स्वर्गमा लैजानुहुनेछ। स्वर्ग परमेश्वर र उहाँको पुत्र येशूको सुन्दर घर हो। यो प्रेम र ज्योतिको घर हो, जहाँ हामी सधैँ खुसी हुनेछौं।

                         येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार

       १. येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार, यो हो सब बाइबलको सार

         बालक उनका हुन्‌ वरदान ती निर्बल उनी बलवान्।

               को. प्यार गर्छन्‌ मलाई, प्यार गर्छन्‌ मलाई

                    प्यार गर्छन्‌ मलाई येशूले गर्छन्‌ प्यार।

      २. येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार, प्राण दिई खोले स्वर्गको द्वार

            मेरो पाप सब धुनेछन्‌, बालकलाई बोलाउँदछन्‌।

            ३. येशू मलाई गर्छन्‌ प्यार, जस्तै निर्बल छु बिमार

                आफ्नो सिंहासनदेखि देख्दछन्‌ सधैँ मलाई।

हामीलाई सम्पर्क गर्नुहोस्‌

पर्चाहरू माग गर्नुहोस्‌